Ekstrakt korzenia dzięgla



Powrót na stronę →

rheumafort-button



Dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica L., Archangelica officinalis Hoffm.) – gatunek rośliny z rodzaju bylin z rodziny selerowatych. Roślina ma wiele nazw zwyczajowych i ludowych: angelika, dzięgiel lekarski, dzięgiel wielki, anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń. Należy do niego ponad 100 gatunków roślin. Występują głównie w chłodniejszych rejonach w całej Europie i Azji, Ameryce Północnej, Nowej Zelandii. W Polsce jest to gatunek rodzimy – podgatunek typowy rośnie w Sudetach i Karpatach, podgatunek nadbrzeżny występuje w pasie wybrzeża i dolinach rzek. Niektóre gatunki mają znaczenie użytkowe jako rośliny jadalne, lecznicze i ozdobne. Jadane jako warzywa są liście i ogonki liściowe dzięgla litwora, a łodygi tego gatunku są kandyzowane i stosowane jako dodatek do ciast. Roślina ta wykorzystywana jest także do aromatyzowania wielu alkoholi (np. Chartreuse, Bénédictine, Vermouth, Dubonnet, Gin).

Obserwuje się rosnące zapotrzebowanie na dzięgiel dla celów spożywczych, jako surowiec zielarski i dla celów kosmetycznych. Dlatego w wielu krajach np. w Wielkiej Brytanii, rozwija się uprawy tej rośliny. Poza tym niektóre gatunki dzięgiela uprawia się jako ogrodowe rośliny ozdobne.

W Polsce roślina ta objęta jest ścisłą ochroną gatunkową ze względu na coraz rzadsze występowanie spowodowane pozyskiwaniem tej rośliny dla celów zielarskich. Dla zapewnienia odpowiednich ilości surowca prowadzone są obecnie uprawy.

Dwa gatunki: dzięgiel litwor (Angelica archangelica) oraz dzięgiel chiński (Angelica sinensis) są najczęściej wykorzystywane w ziołolecznictwie oraz jako surowiec farmaceutyczny.

 

Składniki aktywne

dziegiel-activesKorzeń arcydzięgla jest aromatycznym surowcem olejkowym, zawierającym do 1,5% olejku eterycznego, którego głównym składnikiem jest β-felandren, α-pinen, p-cymen oraz kwasy hydroksydekapentanowy i masłowy. Charakterystyczny zapach pochodzi od makrocyklicznego laktonu – pentadekanolidu i tridekanolidu.Innymi składnikami o znaczeniu farmakologicznym są kumaryny: angelicyna, ostol, ostenol, imeratoryna, ksantotoksyna, bergapten, umbelifron oraz umbeliprenina. W surowcu występują ponadto małe ilości garbników i flawonoidów, m.in. pochodne naryngeniny – archangelon i 7,4-diprenylonaryngenina oraz estry β-sitosterolu z kwasem palmitynowym i arachidowym. Owoce zawierają olej tłusty, olejek lotny ok. 1,5% i inne wyżej wymienione substancje.



Sowndhararajan K, Deepa P et al. A Review of the Composition of the Essential Oils and Biological Activities of Angelica Species Sci Pharm. 2017; 85(3): 33.
Wen-Wan C, Bi-Fong L. Bioactivities of major constituents isolated from Angelica sinensis (Danggui) Chin Med. 2011; 6: 29.

 

Wykorzystanie
Tradycyjna medycyna chińska

Arcydzięgiel chiński (Angelica sinensis, chińska nazwa Dong quai/dang gui) to roślina stosowana w tradycyjnej medycynie chińskiej, koreańskiej i japońskiej. Uprawiana w tych krajach od kilku tysięcy lat, ale ich łaściwości. Właściwości lecznicze wykazuje zwłaszcza korzeń rośliny, który jest m.in. źródłem fitoestrogenów i był nazywany żeńskim żeńszeniem. Był stosowany u kobiet mających "trudną menstruację", w okresie poporodowym i w okresie menopauzalnym. Chińczycy uważają, że pomaga "uregulować" krew i krążęnie krwi, czynność przewodu pokarmowego . 

Tradycyjna medycyna ludowa w Europie

Są dane, że dzięgiel, jako roślina spożywcza i lecznicza, był uprawiany w Europie już w X wieku. Od XII wieku był szczególnie popularny w Skandynawii, zwłaszcza w kulturze lapońskiej (lud Sámi). Pod nazwą "kvanne" był stosowany w Laponii jako roślina zielarska i przyprawowa.

Leki ziołowe w Europie

Przetwory z arcydzięgla są uznane za stomachicum, carminativum oraz tonicum nervinum. Szczególne zastosowanie mają przy bezsoczności żołądka (achylia gastrica), nieżytach jelita grubego (colitis), biegunkach (diarrhoea), braku łaknienia na tle nerwowym (anorexia hysterica), niestrawności (dyspepsja), zapaleniu jelita cienkiego (enteritis), zapaleniu żołądka (gastritis) czy niewydolności wątroby (in-sufficientia hepatis). Arcydzięgiel zmniejsza też stany pobudzenia nerwowego na tle powyższych chorób, a także wtórne niekorzystne objawy ze strony serca. Może być stosowany objawowo przy zgadze, odbijaniu, wzdęciach i bólach brzucha. Zewnętrznie używa się do wcierań samego olejku lub innych przetworów, w skład których wchodzi Arcydzięgiel (łagodzą one bóle gośćcowe i nerwobóle).

Zawarte w surowcu kumaryny, przede wszystkim angelicyna, wykazują wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (działanie uspokajające), a także właściwości spazmolityczne, porównywalne z papaweryną, i właściwości hipotensyjne.Ekstrakty z owoców Archangelica officinalis Hoffm. hamują rozwój dermatofitów z rodzaju Trichophyton i Microsporum oraz działają przeciwbakteryjnie.

Piśmiennictwo

Rheumafort . . . więcej

Rheumafort . . . więcej

Jeśli chciałbyś skontaktować się z nami:

Phytomedica Polska
  ul. Farbiarska 22, 02-862 Warszawa
  (+48) 22 487 14 44
  (+48) 22 651 75 60
@   info@phytomedica.pl

Formularz kontaktowy

Jeśli nie znalazłeś poszukiwanych odpowiedzi wypełnij nasz formularz i wyślij zapytanie do naszego eksperta!

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Administratora, tj. Phytomedica Polska Andrzej Lasota z siedzibą w Konstancinie-Jeziornej, ul. Czereśniowa 28, 05-520 Konstancin-Jeziorna dla celów związanych z wykorzystaniem formularza kontaktowego. Dane podaję dobrowolnie, oświadczam iż jestem świadoma/y, że przysługuje mi prawo dostępu do treści moich danych oraz ich poprawiania.

Przed wysłaniem formularza upewnij się, że wpisany adres e-mail jest poprawny!