|
Powrót na stronę → |
 |
Strona w przygotowaniu . . . przepraszamy
Rumianek szlachetny
Rumian/rumianek rzymski, rumian/rumianek/ szlachetny (Chamaemelum nobile) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Nazwa botaniczna rumian nazwa zwyczajowa rumianek związana jest z tradycyjnym włączaniem tego gatunku do rodzaju rumian Anthemis. W zasadzie jako surowiec zielarskistosowane są dwie odmiany tej rośliny: rumianek niemiecki (Matricaria recutita/Chamomilla recutita) oraz rumianek szlachetny/rzymski (Chamaemelum nobile/Roman chamomile).
Rumianek (Matricaria chamomilla L.) jest jednym z ważniejszych ziół leczniczych występujących w południowej i wschodniej Europie. Uprawia się ją również w Niemczech, na Węgrzech, we Francji, Rosji, Jugosławii i Brazylii. Został wprowadzony do Indii w okresie Mogołów, teraz jest uprawiany w Pendżabie, Uttar Pradesh, Maharasztrze oraz Dżammu i Kaszmirze. Rośliny można znaleźć w Afryce Północnej, Azji, Ameryce Północnej i Południowej, Australii i Nowej Zelandii. Węgry są głównym producentem biomasy roślinnej. Na Węgrzech rośnie również obficie na ubogich glebach i jest źródłem utrzymania ubogich mieszkańców tych terenów. Kwiaty są eksportowane do Niemiec luzem w celu destylacji oleju.
Rumianek – zastosowanie
Rumianek jest znany wykorzystywany jako roślina lecznicza i surowiec zielarski oraz jako roślina i surowiec kosmetyczny. Rumianek był używany w preparatach ziołowych od tysięcy lat, znany w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. To zioło zostało uznane przez Anglosasów za jedno z 9 świętych ziół podanych ludziom przez władcę. Lek rumiankowy znajduje się w farmakopei 26 krajów. Jest składnikiem kilku tradycyjnych preparatów leczniczych, unani i homeopatii. Jako lek znajduje zastosowanie przy wzdęciach, kolkach, histerii i przerywanej gorączce.
Wykorzystywane są przede wszystkim kwiaty rumianu rzymskiego (Chamomillae romanae flos) – wysuszone koszyczki o zawartości olejku eterycznego nie mniejszej niż 7 ml/kg. Rumianek dostarcza naturalny olejek eteryczny o niebieskiej barwie, którą zawdzięcza obecności seskwiterpenów. Kwiaty i główki kwiatowe są głównymi organami produkcji olejku eterycznego. Godne uwagi jest to, że olejek z kwiatów rumianku zawiera głównie pochodne seskwiterpenów (75-90%), do 20% poliinów, α-bisabolol (4,8–11,3%), oraz tlenki α-bisabololu A i B, które są znane ze swoich właściwości przeciwzapalnych, antyseptycznych, antyplogistyczne, i spazmolityczne. α-bisabolol i chamazulen, powstały z przekształcenia matrycyny, są bardziej przydatne niż inne składniki. Kolor olejku decyduje o jego jakości. Zawartość chamazulenu w różnych rumiankach zależy od pochodzenia i wieku materiału. Zmniejsza się podczas przechowywania kwiatów.
